Συνομιλώντας με τον.. George Gaudy

Μετά από πολύ καιρό αγαπητέ μου αναγνώστη, επιστρέφω στο μπλογκόσπιτο με μεγάλη μου χαρά, όχι μόνο επειδή –επιτέλους- γράφω κάτι, αλλά κι επειδή έχω μαζί μου έναν φιλοξενούμενο! Θα σου πω αμέσως, καθώς θέλω να τον γνωρίσεις κι εσύ 🙂

Ο  λόγος για τον Γιώργο Γουδή (George Gaudy) που είναι ένας από τους μουσικούς της νέας γενιάς και ανήκει στην ανεξάρτητη σκηνή. Όταν συναντήθηκε για πρώτη φορά με το πιάνο, ήταν ακόμη πολύ μικρός και με ακούσματα όπως αυτά των Rolling Stones και του Nick Cave έφτασε στο σήμερα και  στη δημιουργία του πρώτου του προσωπικού δίσκου Millionaire. Πρόσφατα δε, προέκυψε και η συμμετοχή του σε ένα δροσερό γκρουπάκι, τους GRooMZ (μαζί με τον Πάνο Μουζουράκη και τον Rous).  Θα μπορέσεις να τον δεις από κοντά στο φεστιβάλ του Troll Radio την 1η Ιουνίου με τους Groomz, και στο Fringe Live μόνο του στις 8 Ιουνίου.

 Τον ευχαριστώ ιδιαίτερα για τη συνεργασία και τις απαντήσεις του σε όλες μου τις ερωτήσεις..:

 1. Θέλω να γυρίσεις και να κοιτάξεις πίσω. Να κάνεις έναν νοητό ‘’περίπατο’’ στο παρελθόν. Ποιος είναι ο Γιώργος του τότε και πώς κάνει τα πρώτα του βήματα στη ζωή;

Είχα τεράστιο κρανίο. Αν δεις παιδικές φωτογραφίες δεν θα πιστεύεις στα μάτια σου. Ακόμα τα καπέλα δε μου χωράνε, έχω πρόβλημα. Ήμουν και τρομαχτικά ξανθός, μου έχουν μείνει τα άσπρα φρύδια. Ωραία πρέπει να ήταν, δε θυμάμαι πια, αλλά έχω αυτή την απροσδιόριστη νοσταλγία που οφείλεις να έχεις, όταν έχεις καλή παιδική ηλικία.

2. Πότε και πώς προέκυψε η επαφή σου με τη μουσική; Ποιο ήταν το πρώτο μουσικό όργανο που άγγιξες και πότε έγινε αυτό; Ποια τα συναισθήματα που σου προξένησε η εμπειρία;

Το πιάνο ήταν το πρώτο όργανο σίγουρα. Ξεκίνησα μαθήματα πολύ μικρός, και «κλωτσούσα», το βαριόμουν. Μ’ άρεσε η ιδέα του να παίζω, στην προσπάθεια είχα το θέμα, νομίζω δεν έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Θα ‘θελα να μπορώ να σου μιλήσω για ένα πιο συγκεκριμένο συναίσθημα, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Το να μάθεις μουσική είναι δύσκολο και χρονοβόρο, αυτό την διαχωρίζει από το παιχνίδι, η ανταμοιβή δεν είναι άμεση, αλλά είναι τεράστια. Μέχρι μια ηλικία, να παίζεις θες, όχι να μαθαίνεις και αυτό είναι παράδοξο, είναι η ιδανική ηλικία για να μάθεις.

Συνομιλώντας με τον Ραψωδό Φιλόλογο

Αγαπητοί συνταξιδιώτες,

Τον τελευταίο καιρό ανακάλυψα έναν σπουδαίο ερμηνευτή και άξιο αντιπρόσωπο του ελληνικού hip hop. Άκουσα μερικά από τα τραγούδια του κι αμέσως κατάλαβα ότι είναι ένας mc που έχει να προσφέρει κάτι διαφορετικό. Έχω ξαναγράψει για τον Ραψωδό Φιλόλογο, όπως, ίσως, ήδη ξέρετε. Αποφάσισα λοιπόν, μετά από μια μικρή έρευνα στην δουλειά του να τον γνωρίσω καλύτερα, αλλά συγχρόνως να σας δώσω κι εσάς αυτή την ευκαιρία.

Γι’ αυτόν τον λόγο αποφάσισα να του πάρω μια συνέντευξη! Σας παραδίδω λοιπόν, με… χαρά το αποτέλεσμα: